06-57545232 lizzy@lizzydewilde.nl

Licht gespannen meld ik mij bij de balie. Mijn handen zijn gedesinfecteerd, ik heb mijn mondkapje op, mijn bevestigingsmail met timeslot van twintig minuten is gecontroleerd en mijn karretje staat klaar. Daar ga ik. Met mijn briefje in mijn hand vlieg ik door de paden. Eerst pakken waar ik voor kom: opzettandenborsteltjes uit de weekaanbieding, printpapier, vogelvoer, tandenraggers, tweecomponentenlijm en nietjes. Waar liggen die spullen ook alweer? Ik ga kriskras door de winkel en probeer mij niet af te laten leiden door vrolijke chocoladepaashazen en spotgoedkope te leuke tuindingen. Ik passeer gehaaste timeslotgenoten, voornamelijk vrouwen, die met uitpuilende karren en bezwete voorhoofden hun lijstjes afwerken. ‘Wat een stress he?’, schreeuw ik door mijn kapje heen. ‘Inderdaad,’ roept een vrouw terug, ‘ik verwacht elk moment het signaal te horen dat het voorbij is.’

Extra tijd

Ik heb alles gevonden en zowaar nog wat tijd over. De adrenaline giert door mijn lijf. Alsof ik vijf minuten gratis winkelen gewonnen heb. Of bang ben dat we straks in een eeuwig durende lockdown gaan. Als een dolle duik ik op de moestuinzaden en graai tig zakjes uit het schap, zwicht voor een enig solar balkonlampje, gooi paracetamol, bananenchips, een hardloopshirt dat-ik-niet-echt-nodig-heb en een voordeelpak wc-papier in mijn kar en besluit op de valreep nóg twee setjes tandenraggers te halen. Je weet maar nooit.

Controle

Bij de zelfscan wapper ik alle streepjescodes langs de sensor, prevel dat ik het wc-papier niet moet vergeten en werp een meewarige blik op de vrouw naast mij die worstelt met een berg tuinstoelkussens in een petieterig winkelmandje. Als ik wil betalen, begint alles te piepen en snelt een medewerker op me af. ‘Het zal wel om een leeftijdscontrole gaan’, zegt ze. Terwijl ik me afvraag waarom dat tegenwoordig ook voor wc-papier geldt, heeft ze al drie kwieke handelingen op het scherm verricht. ‘Het was de paracetamol, u kunt verder.’ Mijn buurvrouw kijkt mij nu op haar beurt vol medelijden aan en zegt: ‘En dan te bedenken dat ik dit vorige keer in tien minuten moest doen.’

Vind je deze blog waard om te delen? Graag. Dank. Klik op 1 van de buttons (onder de + zitten er nog veel meer).

Share